سلامت نیوز: در مفصل شانه از نظر آناتومیکی فضایی بین استخوان سر بازو در پایین و زائده گنبدی استخوان کتف (acromion) در بالا قرار دارد. هر عاملی که این فضا را کاهش دهد، زمینه ساز بروز عارضه سندروم گیر افتادگی شانه است اما به طور کلی چند عامل باعث بروز این مشکل می شود .

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان، اختلالات ساختاری و حرکتی مانند عملکرد نامناسب عضلات، حرکت نامناسب مفاصل و آسیب بافت های نرم ناحیه یا ناهنجاری های ساختاری زائده گنبدی استخوان کتف از جمله این علت هاست. دکتر مجید شهبازی کارشناس فیزیوتراپی ودانشجوی دکتری تخصصی فیزیوتراپی در این باره می گوید :در افراد ی که از مفصل شانه استفاده زیاد می کنند به ویژه در افرادی که ورزش هایی مثل تنیس، بیس بال و والیبال‌می کنند این عارضه شیوع بیشتری دارد. در افراد مسن نیز معمولا شرایط تخریبی تاندون عضلات چرخاننده بازو به علت ضعف خون رسانی و تغذیه در این عضلات ایجاد می شود که این امر به تخریب بافتی و به دنبال آن فرآیند التهابی منجر می شود . در پاسخ بدن به التهاب در محل تخریب، بافت جوشگاه یا رسوب کلسیم ایجاد می شود که این رسوب در عکس های رادیولوژی قابل مشاهده است. از طرفی نداشتن فرصت کافی برای ترمیم کامل بافت و خون رسانی ناکافی، به مزمن شدن آسیب تاندونی منجر می شود .

یک عامل مهمی که در مزمن و تکرار شدن عارضه دخالت دارد ضعف عضلات ناحیه شانه است . این ضعف احتمال گیر افتادن و تحریک بافت ها را حین بالا آوردن اندام فوقانی افزایش می دهد. بنابراین تمرین های تقویتی یکی از اجزای اصلی درمان این عارضه است. تشخیص سندروم گیرافتادگی اغلب زمانی اتفاق می افتد که علامت و نشانه هایی از جمله احساس درد هنگام حرکت دست ها به سمت بالا در بیمار ایجاد شود. بیماران با این عارضه اغلب از درد شانه، ضعف و گزگز در اندام فوقانی شکایت دارند.

علایم

فعالیت های عمومی بیماران در شرایطی که درد حاد است، محدود می شود هنگام دراز کشیدن به سمت شانه درگیر، فرد احساس درد می کند. بیمار در انجام برخی کارها مثل بلند کردن بار، پرتاب کردن، کشیدن و شنا کردن و پوشیدن لباس به خصوص لباس هایی که دست باید بالای سر قرار گیرد، ناتوان است.بیمار محل درد خود را خارج بازو گزارش می کند و گاهی درد پایین تر از مفصل آرنج احساس می شود.

یافته های بیماری

در معاینه این بیماران مواردی مانند جلو بودن سر نسبت به بدن، شانه جلو آمده و شانه افتاده و وضعیت قوز پشت ،تغییر الگوی حرکتی استخوان کتف و مفصل شانه ،تحلیل عضلات و مشکل در حرکات گردن دیده می شود . با معاینه بالینی، حساسیت در محل اتصال تاندون به برجستگی بزرگ استخوان بازو وجود دارد. همچنین ممکن است با حرکت این مفاصل، صدای مفصلی شنیده شود.


درمان این عارضه شامل درمان های غیر جراحی و درمان جراحی

می شود. درمان های غیرجراحی در این عارضه در اکثر موارد موفقیت آمیز است و شامل تجویز داروهای ضد التهاب، ضد درد خوراکی و یا به صورت تزریق و برنامه فیزیوتراپی مناسب است.

دستور العمل های عمومی

به افراد جوانی که علایم آنها در حین فعالیت های ورزشی مانند بیس بال افزایش می یابد توصیه می شود به طور موقت فعالیت های ورزشی خود را برای طی مراحل درمان قطع کنند. اگرچه کنترل فعالیت های فیزیکی بیمار برای درمان ضروری است اما به تنهایی برای حل مشکل بیمار کافی نیست.درمانگر در حین گرفتن تاریخچه از بیماران باید به عادت های رفتاری افراد هم توجه داشته باشد چرا که بیماران ممکن است در فعالیت هایی شرکت کنند که باعث تشدید بیماری آنها می شود بدون این که علت افزایش علایم خود را بدانند. در صورت نیاز باید توصیه های لازم به بیمار داده شود.آب درمانی هم می تواند با توجه به توصیه های فیزیوتراپیست مورد استفاده قرار گیرد.به بیماران توصیه می شود تا طی شدن کامل مراحل درمانی خود از حمل اشیای سنگین خودداری کنند. برای مثال از بلند کردن چمدان و گذاشتن آن در ارتفاع بالا، نگهداشتن طولانی دست در وضعیت های بالای سر مثل شانه کردن طولانی موی سر و... خودداری کنند .هنگام خواب زمانی که بیمار روی دست سالم می خوابد، اندام درگیر خود را درحالی که یک بالش زیر آن گذاشته است حمایت می کند.